Giacomo Casanova "Pamiętniki"

Giacomo Casanova - któż o nim nie słyszał? Nie jest to jednak postać fikcyjna. Ten Kochanek Wszech Czasów żył w XVIIIw. we Włoszech. Początkowo chciał zostać księdzem, lecz gdy przełożony dał mu czas do zastanowienia się i upewnienia co do wyboru życiowej drogi, udał się w przeciwną stronę.

W miarę jak poznawał i kochał kobiety, stawał się coraz lepszym uwodzicielem. Do serca każdej z pięknych dam potrafił odnaleźć klucz i ponoć żadna nie wyszła z jego objęć nieusatysfakcjonowana. Każdą z nich kochał miłością szczerą i namiętną, lecz krótką. Im więcej miał podbojów, tym lepiej był znany całemu światu. Jego sława stopniowo zaczęła go wyprzedzać. Czy kiedykolwiek się ustatkował? Może dopiero na starość. Największą miłością jego życia była Henrietta, ale nawet z nią romans trwał zaledwie pół roku.

W swoich "Pamiętnikach" Casanova opowiada przede wszystkim o swoich licznych miłościach. Dużo tu przygód, flirtów, romansów i mniej lub bardziej wyuzdanego seksu. Tło tych wydarzeń stanowią opisy zwyczajów, polityki, zachowań i ubioru XVIII-wiecznych Europejczyków.

Przez tom pierwszy przewija się kilkanaście kobiet, z czego pierwszą jest "Piękna Amazonka" - baronowa de Roll, którą Casanova poznał w 1760 roku w Zurychu. Znajomość była krótka lecz obfita w porywy namiętności. We wszystkich ośmiu tomach "Pamiętników" Casanoviści doliczyli się 122 dam, z którymi bohater miał intymne stosunki.

Casanova nie pisał swoich "Pamiętników" na bieżąco. Decyzję o spisaniu swojej historii podjął w wieku 65 lat (1790r.). Osiem lat później zmarł na zakażenie układu moczowego, a zapiski, zgodnie z jego wolą, zostały pośmiertnie opublikowane.

Jeżeli czytelnik spodziewa się pikantnych opisów w stylu "Pięćdziesięciu twarzy Greya", jego zmysły nie zostaną zaspokojone. Casanova pisze subtelnie, dając wyobraźni szerokie pole do popisu. Moja wyobraźnia niestety nie chciała za nim podążyć przez co książka nudziła mnie niemiłosiernie. Każda historia wydawała mi się monotonna. Zabrakło mi wypieków na twarzy i niecierpliwego przewracania stron z ciekawością co będzie dalej.

Z 8 tomów "Pamiętników" na język polski został przetłumaczony tylko jeden. Gdyby Casanova zawładnął mym sercem, byłabym zdolna przeczytać kontynuację nawet w oryginale. Tymczasem ta namiastka, której miałam okazję skosztować wystarcza mi w zupełności, by powiedzieć "Panie Casanova, swoim piórem mnie Pan nie uwiódł".

 Tytuł oryginalny: Mémoires

Kategoria: literatura piękna

Gatunek: pamiętnik

Liczba stron: 355

Wydawnictwo: Zielona Sowa

         Moja ocena: 3/10